W Królestwie Kambodży

Sajgon przywitał nas pozytywnie, odprawa na lotnisku poszła bardzo sprawnie o dziwo nikt nas nie nagabywał. Po półgodzinie siedzieliśmy już w pokoju hotelowym przy odkażaczu * . Odkażanie pół godziny i już leżymy w łóżkach bo o ósmej rano startujemy do Phnom Penh . No i jest Kambodża kolejny etap naszej podróży, od razu rzuca się w oczy że są to zupełnie inne klimaty niż Wietnam, docieramy spokojnie do Phnom Penh oczywiście tradycyjnie łapiemy dwa TukTuki (tutaj wyglądają inaczej jak kareta ciągnięta Komarkiem)  i lądujemy w przytulnym hoteliku o rzut beretem od Pałacu Królewskiego. Mieliśmy spotkać  się  królem ,na wiadomość  że przybywamy……  król zmarł , poddani bardzo kochali króla, stypa będzie trwała trzy miesiące. Burczenie w brzuszkach nie daje spokoju więc jako doświadczeni podróżnicy , wiedzeni zapachem ruszamy na poszukiwanie odpowiedniej garkuchni , kurze nóżki nie!, żaba ala KFC nie!, owady zapiekane na różne sposoby nie! zdziwić się można ile potraw można zrobić z produktów które u nas są marnowane, okazuje się że ze wszystkiego można zrobić potrawę a jeżeli nie smakuje dodajemy sosu sojowego lub ostrej przyprawy wtedy w ogóle nie czujemy co jemy, w końcu jest makaron z  czymś zielonym i kurczakiem ,palce lizać… znowu przeżyliśmy … Odkażanko*… myjółka… lulu… Piękny jest wschód słońca na Mekongiem, niestety na nie było dane go zobaczyć dzisiaj spaliśmy do 8.oo.Wczrajszy makaron przestał działać a że człowiek zjeść musi idziemy na śniadanie , wszystko smaczne a herbatę podają w kuflach od piwa i co można… Nasteępny punkt programu MarianTrawel to więzienie i pola śmierci , wstrząsający widok , nieprawdopodobne do czego ludzie są zdolni. Aby odreagować po krótkich negocjacjach  z  tuktukażami bo jak ich nazwać ruszamy do Zoo . 40 km tuktukim po niezbyt dobrej drodze. Przed oczami ukazało się nam  jak naprawdę wygląda Kambodża. Docieramy do Zoo ,pierwsze wrażenie lipa , lecz w rzeczywistości wspaniałe miejsce . Wchodzimy ,oczywiście miejscowi próbują na sprzedać  przysmaki dla zwierząt, nie wiemy do końca po co. Sprawa się wyjaśnia , ze wszystkich stron otaczają nas małpki które czekają aby im dać coś na ząb , nie wiedzieliśmy że lubią kartofle do małp dołączają jakieś jeleniowate które też lubią kartofle do tego stopnia że jeden z nich próbuje wyrwać Waldkowi reklamówkę  widać że nie pierwszy raz to robią , co kawałek pojawiają się nowe zwierzęta dziwne uczucie , dziewczyny mają lekkiego stracha, zaprzyjaźniony łoś odprowadza nas do bramy. Zwiedzamy dalej … niedźwiedzie , lwy , tygrysy , boa dusiciele  ale nie takie na jedną torebkę tylko wielkości na 200 torebek ( uwaga według naszych pań wielkość węża określa się w ilości torebek jakie można z niego zrobić). Wreszcie słonie , rzucamy im resztę smakołyków , za które one pokazują nam swoje sztuczki , łącznie z przeciąganiem  się za trąbę. Musimy kończyć bo do hotelu daleko a chcemy wrócić przed zmierzchem, żegnają nas różne ptaki znajdujące się w klatkach przy wyjściu a w szczególności  Gwarki , które przekomarzają się z nami powtarzając różne nasze słowa. Po dwóch godzinach docieramy do miasta a tam tradycyjnie garkuchnia… odkażano*… myjółka… i spać. Jutro o 7.oo wyruszamy łodzią do Siem Reap.

* Odkażanko – spożywanie alkoholu w celach leczniczych.

Podziękowania dla wszystkich blogerów a w szczególnosci  dla naszego wiernego blogera Bodzia przypuszczalnego zwycięzcy , nagrodą jest zwiedzanie ulicy Sienkiewicza nad rzeką Whisky Mekong, TukTukiem

ps. Bodzio apropo konkursu owocowego , nie możemy uznać ponieważ popełniłeś błędy bo wpisałeś nazwy po Wietnamsku a musisz jeszcze podać w Laotańskim , Laotańskim z narzecza Mekongu, Kambodżańskim i Khmerowskim , ale nie poddawaj się chłopie jestes w ścisłej czołówce konkursu.

——————————————————————————————————————————————————————

Z kącika podróżnika

Królestwo Kambodży,   kojarzyło mi  się  przede  wszystkim z reżimem Pol Pota i  jego Czerwonymi  Khmerami(świetnie pokazuje  te czasy  film Pola Śmierci), na  mapach  turystycznych  świata na topie pięć wież największego ponoć kompleksu  świątynnego  na świecie  Angkorwat. Kambodża ma bardzo zróżnicowane  położenie geograficzne ,wokół góry  ,środek kraju  to  tektoniczne  zapadlisko wypełnione  jeziorem Tonle Sap, które jest dla tego  kraju tym  czym  Nil  dla Egiptu, w okresie deszczowym powiększa  się  prawie  pięciokrotnie po czym staje  się  cud-  rzeka o tej  samej nazwie  odwraca  bieg i odprowadza nadmiar wody  do Mekongu.Wokół jeziora  żyje 1/4   14-milionowej  populacji tego kraju,zajmując się  rolnictwem i  rybołówstwem . Stolica  królestwa  to 2 milionowe Phnom Penh,   zaskakujące wspaniałością  Pałacu królewskiego ,Srebrnej Pagody(podloga wyłożona  jest   5000 tysiącami srebrnych płytek  w sumie prawie  6 ton,a na tronie siedzi Budda -90 kg.złota),bardzo pięknymi przestrzennymi pasażami  spacerowymi  nad Mekongiem i  sporą  ilością bardzo  nowoczesnych  budynków .Po raz kolejny zachwyca optymizm bijący  od ludzi,pomimo strasznej  w  naszym europejskim  pojęciu biedy oni są  bogaci w  uśmiechy i dzielą się  nimi  z wszystkimi. Oczywiście  okazuje  się  jak  zawsze,  że informacje  zawarte  w przewodnikach  są już  dawno  nieaktualne(spokojnie  można  z reguły  dodać 20-30%) i wszystko  jest  trochę  droższe, za jednego dolara dostajemy 4000 miejscowych rieli,transakcje  są zbawne  bo często  dwuwalutowe,np.za miejscowy makaron  z czymś tam możesz zapłacić 1$ i dorzucić  2000 reli ,dolar  jest przyjmowany  wszędzie bez problemu,  ceny  dość podobne do pozostałych krajów regionu,np.za hotel  w centrum w średniej  klasie ok.20 $,posiłek  na ulicy   1,5 $,co ważne  miejscowe piwo Angkor 1$/ puszka, Tuk tuk na  cały  dzień  (zrobiliśmy  ok 80 km.) kosztował nas 30 $ ,przejazd z Phnom Pnemh do Siem Reap autobusem (ponoć  express)trwa ok 6-7 godzin i kosztuje 10 $,za  wizę na  granicy z Wietnamem  zapłaciliśmy 25$- nie potrzebne  były zdjęcia. Drogi nie  najlepsze, ale  coś  tam  powoli poprawiają więc  pewnie będzie lepiej, ogólnie  widać  duże ożywienie i sporo nowych inwestycji, wszędzie bieda  miesza się z luksusem ,przy  bocznych drogach ,którymi czasem przejeżdżają turyści  stoją starzy  żebrzący  ludzie ,z miast  po południu wraca, (chyba z pracy)  stojąc  na  pakach  ciężarówek upchana na ścisk   roześmiana młodzież ,po drogach  samopas wędrują krowy ,a przydrożne wypełnione wodą rowy  porastają  piękne kwiaty, życie się toczy, zataczając kolejne kręgi.

Pescador

Ciągnął dziad ….. słonia, przydałby się ktoś na przyczepkę.

Łoś ciągnie Waldka za worek… z ziemniaczkami

A gdzie Puchatek ???

Nasz przyjaciel Łoś

I kto by pomyślał że małpy lubią kartofelki.

Oko w oko z krokodylem.

Noce i Dnie w wykonaniu Marka tylko kwiaty inne , dla niewtajemniczonych to kwiaty lotosu

Chwila pamięci , chwila zadumy dla ofiar reżimu Pol Pota

Obwoźny dentysta poleca

Przez żołądek do serca – do nas dotarło

Money… Money… Money…  Marek ma przelicznik w głowie  przelicza szybciej niż miejscowi pomyślą

Kurze Nóżki/łapki (spieramy się  o nazwę nózki czy łapki oto jest pytanie) z grila teraz to tyko będziemy jedli na grilu tanio i smacznie-.

No i oczywiście żaby w panierce dla tych co nie lubią kurzych nóżek