Wszędzie dobrze ale w… BANGKOKU najlepiej

Zbiórka  przed  hotelem  o 6  rano, pakujemy  się  w  małego  busika  i  wyjeżdżamy  w  stronę  granicy  z  Tajlandią , zadanie  na   dziś  to  pokonać   700 kilometrów  dzielących  nas od   Bangkoku  , a  właściwie  to od Damnoen Saduak, czyli  pływającego  targu. Droga  najpierw całkiem  przyzwoita, wkrótce  osiąga  kambodżański  standard , ok  160  kilometrów  pokonujemy w  4,5 godziny, przejeżdżając przez  T A K I E dziury, że czasem  strach  się  bać , jedziemy  w  stronę  Koh  Khong , pokonując  góry  o   jakże  pięknie  brzmiących nazwach   Kardamonowe i Słoniowe , mijając  po  drodze  znaki  ostrzegające  przed  zderzeniem  ze  …..słoniem. NA granicy  jak  to   na  granicy, plecaki  na  plecy, formalności  wyjazdowe, plecaki na  plecy – formalności  wjazdowe – kontrola  bagaży  – oj  dużo  ryzykowali – my  sami  boimy  się  do nich  zaglądać, jeszcze   tylko  kilka   przekleństw  rzuconych  w  stronę „malarza”, który  nie  zdając  sobie  z  tego  sprawy  wymalował  dodatkowe  wzorki (świeżo  malowana  ławka)   olejnicą   na   plecakach  Kamili  i Basi…i jesteśmy  w  Tajlandii. CIEPŁO, GORĄCO, UPALNIE. Organizujemy busika  i   … w  drogę , bo czas  nas  goni, docieramy  do  Tret, pierwszego  większego  miasta  po  stronie  tajlandzkiej i  tu  zaczynają się  małe  czary  mary – ma  nastąpić  zmiana  kierowcy , korzystając z  okazji  pospiesznie wrzucamy cos  na  ruszt , okazuje  się  , że  musimy  jeszcze  poczekać  – więc  biegusiem  do  wcześniej  upatrzonego  salonu  na   masaż  stóp. Cos poszło  nie tak (może  nasz  angielski był  jakiś  taki  nie bardzo) ,wymasowali  nas  całych, co  niektórych  najpierw  rozłożyli , a  później  złożyli na  nowo – ze  dwa  dni  miałem  wrażenie  , że  Waldziu  ma  głowę  nie  z  tej  strony , zajęło  im  to  bagatelka  dobrą  godzinę , a  nasz ” króciutka”  przerwa zajęła  ze  2,5  godziny , ale  co tam.  Już  bez  większych przygód , wykorzystując  wszystkie   nagromadzone   wcześniej  zapasy, oraz przerabiając całą   listę  przebojów docieramy  późnym  wieczorem  do celu.

Hotel , pierwszy  do  którego  dotarliśmy nocą , oferuje   wysoki  standard (oj  drogi  jak  na  tutejsze  ceny) więc  korzystamy zmywając z siebie  trudy  podróży , po  pysznym  śniadaniu , płyniemy   wprost z hotelowej  przystani na  wodny  targ, bierzemy   dwie   wiosłowe  łódki i  powoli  przepływamy kolejne  kanały, po  drodze  mijając…..przede wszystkim umieszczone   na  niewielkich łódkach stragany  z  pamiątkami , pływające  garkuchnie , zbierających datki i błogosławiących  wprost   z maleńkich łódeczek mnichów , jest  kolorowo , ale   brakuje  naturalności , a  może  my  po dniach  spędzonych  w  Laosie  i Kambodży mamy  za  duże  oczekiwania ? Jeszcze   spacer   po  nabrzeżach , zakupy  na licznych  straganach i siedzimy   w   busie   do  Bangkoku , pętla  się  zamknęła , wybieramy  na  sąsiadujące  z  Khao San uliczce  hotel i  możemy  oddać  się  naszym  ulubionym  zajęciom , czyli  pat tai , masaż , relax … , a  wieczorem  ruszamy  do  królestwa  tanich torebek  i  pięknych  kobiet (choć  tutaj  nigdy  nie  jesteś tego  pewny , może  to  jednak Ladyboy ???) czyli  na  ulice Pat  Pong , ale  to  już  zupełnie  inna  historia , krótko  -było  zaje…fajnie , brawo  dla  naszych  pięknych  i  mądrych  kobiet (to  nie  manipulacja!!!!) .

Organizator podjął decyzję , że  dość  tego  nic  nierobienia , ostatni  dzień  wykorzystujemy  na  zwiedzanie  Bangkoku , zaczynamy  od  Wielkiego  Pałacu , a  właściwie  uzupełnienia  nieco  naszej  garderoby , bo  nie chcą  nas  wpuścić , bogatsi  o  nowe  bluzki  i  spodnie , wchodzimy  … i  było  warto , pięknie odrestaurowany  pałac , istne  miasto  w mieście , kolorowy  zawrót głowy , misteria  wykonania , bogactwo  fresków , zdobień , straszne maszkary , szmaragdowy  budda , wdzięczne  gruszkowe złote  chedi , przepięknie utrzymana  zieleń. Wędrujemy  po  kolejnych  salach  pałacu  królewskiego , podziwiając  dawne  uzbrojenie , rzecz   używane  na  królewskim  dworze , sale  tronową .Teraz kolej  na  Wat Pho , duży  kompleks świątynny , pełniący  również  rolę uniwersytecką , ale  99%  procent  gości  przybywa  tu  dla  leżącego  Buddy , jest  olbrzymi , ogromny , długi , złoty ,zbudowany  z  cegieł  oblepionych  gipsem , ma  45 metrów  długości  i  15  metrów  wysokości , robi  wrażenie  jakby  uwięzionEGO  w  przymałej  świątyni , za  postacią  Buddy  108  cynowych  mis ,można  wrzucać  drobne  monety , by  zyskać obietnice  pomyślności . Zmęczeni  zwiedzaniem , wracamy  do  centrum , by  nacieszyć  się  jeszcze  dekadencką atmosferą miasta .Wieczorem panowie  ruszają na  stadion Lumpini , na  którym  co  drugi  wieczór  w  najbardziej  popularnej  w  Tajlandii  dyscyplinie  walczą zawodnicy Muay Thai . Powitalny  taniec, modlitwa  do  pomocnego  bóstw i  pięciorundowa  walka,   ataki pięścią , nogą , kolanem   ,rzuty , wyskoki,   pot i krew,     niezwykła  sceneria , stara  drewniana  trybuna , orkiestra  grająca  na  żywo i  jakby  nadająca  rytm  walce , szum „żylety” , zakłady , pieniądze  przechodzące  z  rąk  do  rąk…..radość  wygranej. Wracamy  bo  dzień  się  kończy , przemykamy  tuk-tukiem nocne  ulice  Bangkoku , jeszcze wydajemy  ostatnie  pieniądze  na  masaż…i  już witamy  następny  dzień . Ważny  dzień  bo wracamy  do  WAS , bo  wszędzie  dobrze  ALE TO  JEDNAK  W  DOMU  NAJLEPIEJ.

Z  kącika podróżnika

Fajnie  gdy  jest  się  organizatorem wyjazdu , można  na  przykład wybrać  dzień  powrotu , ja  wybieram  dzień  moich  urodzin , bo  najpiękniejszym  dla mnie  prezentem  jest  moja  rodzina , więc  dzisiaj  dostałem  piękny  prezent  wracając do  Was , Moja  RODZINA, jest dużżżżża , jesteście  nią  wy  wszyscy , jestem  bardzo  bogatym  człowiekiem.

Thailandia czyli  po prostu-kraj  wolnych  ludzi , bo  Thai – wolny . Państwo  ma  olbrzymią  spuściznę   historyczną i  właściwie  jako  jedyne  w  regionie  zachowało  nie zależność  przez  ostatnie  kilka  wieków , kraj  olbrzymich  kontrastów , biedy  i  bogactwa  , gór ,zielonych  równin i  złotych  plaż,  chatek krytych  liśćmi  i  wieżowców   pnących  się  chyba  prawie   do  chmur, opleciony  siecią  niezłych  dróg , autostrad , połączeń  kolejowych  i  lotniczych , idealny  by  wybrać  go  na  pierwszy  wyjazd  do  Azji , nie  ma  obaw  każdy  tu  sobie  poradzi  , znajdą  was , zaproponują  transport , hotel , jedzenie… ruszajcie.

Mieliśmy  dużo  szczęścia  pomimo końcówki  pory  deszczowej , dosłownie tylko parę  razy  złapał  nas  deszcz i  jeszcze zawsze w takiej  sytuacji , że  było  ok. Największy  koszt  to  bilet  lotniczy , ale  można  znaleźć  naprawdę „tanio” – bo za  2-2,5  tyś zł. ,reszta  zależy  już  tylko  od  zasobności  portfela  i  fantazji , pokój  za 5-10$ ,jedzenie  za 2,3$,transport  lokalny  tani , tylko wymagający  czasu i  cierpliwości . trzeba  się  targować, uśmiechać  i  targować,  kurs  tuk-tukiem , czy  taksówką  kosztuje  po  negocjacjach  3-4  razy mnie , czyli  ok.100bath.(10zł./3 osoby) ,jedzenie  raczej  stałe widoczne  ceny w  salonach  masażu  można  powalczyć  o  rabat 10-20%,podobnie   w  hotelach , polecam  Gosthaus SAWEDEE czysto  , przyjemnie  położony  z  klimatyzacją bez  śniadania  720bath – dwójka (pamiętajcie  o  odejmowaniu  jednego  zera i  już  macie  złotówki) .Wejście  do  Wielkiego  Pałacu , zawierające  zwiedzanie  Wat  Phra Kaeo – szmaragdowy Budda , muzeum pałacowego  drogie  bo 500 bath, (przestrzegajcie  zakazu  nierobienia  zdjęć , strażnicy przeglądają  aparaty i  telefony-próba  może  się  skończyć nieprzyjemnie  o  czym  przekonał  się  piszący),l eżący Budda -Wat  Pho-100 bat-naprawdę  warto . Wejście  na  trybunę  kultowego  Stadionu LUPINI -przy ringu 2500bat , dalej  2000b, najgorsze  miejsca 1500bath-naprawdę  dobrze widać  , bo  cała  arena  nie  jest  wielka .Stadion to  tak  świątynia  narodowego  sportu , występ  tu to  marzenie  każdego  zawodnika  trenującego  Muay Tai, zakup  pamiątkowej  koszulki  300bath, na  ulicy  ok100bat,  śmieszne  portki  w słonie  150-200bath , kawał schłodzonego  ananasa 20  bath , transfer  na  leżące  ok  30  kilometrów od  centrum  lotnisko to  koszt   120  bath/osoba

Tajlandią  od  dobrych  300 lat  włada  dynastia Chakri , Bangkok  to  miasto  o najdłuższej  oryginalnej nazwie  na świecie , pełna  nazwa  ma  cos  ze  dwieście liter , w  języku  tajlandzkim  – w  zależności  od  tonacji jedno  słowo  może  mieć  pięć  różnych znaczeń , a  zgodnie   z  miejscowym  kalendarzem  jest  rok 2556 (liczony  od  domniemanej  śmierci  Buddy) , to  kraj  przyjazny , ciekawy  do  którego  na pewno  jeszcze  wrócę , bo  jest  dobrym  miejscem  tranzytowym  do  całych  cudnych Indochin.

Dziękuję  wszystkim  czytającym ,w  szczególności  komentującym.

Dziękuję   moim  towarzyszom   podróży , KAMILI , BASI , BEACIE , JACKOWI  I WALDKOWI . Nie  jest  z  Wami łatwo , ale  bez  Was byłoby  beznadziejnie

Marek Pescador

Gdzie jest Marek

Droga do granicy z  Tajlandią , a my narzekamy na nasze drogi ….

Targ na wodzie , ludzie handlują wszystkim co wejdzie do łódki

W godzinach szczytu ciężko się tutaj przebić

Kamila wybiera spodnie dla Marka , tylko czy rozporek nie za mały

Każdy kupuje to co lubi

Pałac Królewski w Bangkoku oczarowuje nas wspaniałą Tajską architekturą

Dookoła przewijają się barwne postacie z Tajskiej historii

Niektórych można się przestraszyć

Ten na przykład odgryza dłonie niewiernym żonom

Fajnie byłoby mieć taki ogródek koło domu

Wśród różnych postaci jest też ta , czy coś wam przypomina ???

Jak łatwo świat wokół nas może być wesoły i kolorowy , wystarczy trochę wyobraźni

Walki  Moay Thai to najpopularniejsza rozrywka tajów

Zwłaszcza że do walki przygrywa kapela , może warto by było przenieść to na nasz grunt , np. na mecze piłkarskie…